Recenzje | Kino | Filmy | Festiwale | "…don't wake me up…" |
Na pierwszy rzut oka jest to kolejna, typowa romantyczna komedia o bolączkach złamanych, nastoletnich serc. Twój Simon ma jednak o wiele większe ambicje i łamie utarte konwencje. To pierwszy, należący do głównego nurtu kina film o bohaterze, który nie tylko przechodzi katusze miłosne, ale próbuje powiedzieć światu o swojej orientacji seksualnej. Czarna Pantera nie zrobiła... Czytaj dalej →
Czarno-białe zdjęcia, rzewne ludowe melodie, historia niemożliwej miłości rozgrywająca się w bloku komunistycznym, w zniszczymy konfliktem zbrojnym kraju. Elementy te sprawiają, że Zimna wojna nie należy do filmów optymistycznych, napawający pozytywną energią. Jest to jednak bez wątpienia produkcja powaljąca smutnym pięknem, gdzie nie ma przypadkowych kadrów, a każde ujęcie chciałabyś się oprawić i powiesić na... Czytaj dalej →
Remember last year, when Cannes festival opened with a French drama full of A-listed actors? Neither do I, because Ismael's Ghosts is one utterly forgettable, pointless and irritating movie. For the 70th anniversary of the event, it was not appropriate to choose production from another country. Also, Arnaud Desplechin made his debut on the Cote... Czytaj dalej →
Historie o dojrzewaniu łatwo mogą popadać w ckliwość i stereotypy. Nic takiego na szczęście nie znajdziecie w filmie Paryż i dziewczyna, najlepszym debiucie ubiegłorocznego festiwalu w Cannes, nagrodzonym tam Złotą Kamerą. Paula (Laetitia Dosch) w pierwszej scenie dostaje drzwiami w twarz i usłyszy "jesteś wolna!". Symboliczne, bolesne narodziny bohaterki są początkiem jej kłopotów. Przez dziesięć... Czytaj dalej →
François Ozon's provocative film will not leave viewers indifferent. The French director returns to the top form. The director uses genre cinema vocabulary, such as erotic thriller, horror and mystery drama, but he processes them in his own way. This way L'amant double starts working on multiple levels and is full of exciting details. Ozon... Czytaj dalej →
The biggest badass of the galaxy and many people's favourite character from the Star Wars saga rightly deserved a solo - excuse the pun - movie. There were many doubts about this project, directors swapped halfway through, but the most important one was casting. Who could play the legendary smuggler better than Harrison Ford? Well,... Czytaj dalej →
Czy można jeszcze nakręcić zaskakujący post-apokaliptyczny dreszczowiec o zombiech, który nie będzie porównywany do The Walking Dead? Nie jest o to łatwo, ale australijska produkcja Ładunek ląduje u mnie w ostatecznym rozrachunku "nad kreską". Głównie dzięki wiarygodnemu aktorsko Martinowi Freemanowi oraz inteligentnych nawiązaniach do rdzennej kultury Aborygenów. Australia niedalekiej przyszłości. Andy (Freeman) i Kay (Susie... Czytaj dalej →
Kadr z filmu Rampage. Dzika furia, reż. Brad Peyton. Na zdjęciu Dwayne Johnson Hollywood przyniósł nam już film o emotkach ze smartfonu, produkcję opartą na grze w statki oraz serię blockbusterów zainspirowanych składanymi robotami-zabawkami. Nie dziwi zatem fakt, że producenci postawili na ekranizację kultowej w latach 80. XX wieku gry arkadowej Rampage, która polegała na... Czytaj dalej →
Based on the novel by Ian McEwan, On Chesil Beach explores typical motifs for this author: bad decisions that affect the rest of life, regret, disappointment, loneliness. Dominic Cooke has created a successful, maybe a bit theatrical adaptation, which will appeal to fans of sad but touching stories. For the main part of On... Czytaj dalej →
Lean On Pete dir. Andrew Haigh United Kingdom 2017 Coming of age issues, facing death and finding your place in life are the main themes of the Lean On Pete - drama directed by Andrew Haigh. It's first American film of this British director, known for 45 years and Weekend, based on the best-selling book... Czytaj dalej →
The Wound dir. John Tengrove South Africa, Germany, The Netherlands, France 2017 The debut film by John Tengrove touches on topics of forbidden love, rejection and rebellion. All of those have been quite well-researched by the cinema for many years. Fortunately, the director avoids easy narrative solutions, and by embedding the story in exotic realities,... Czytaj dalej →
The Death of Stalin reż. Armando Iannucci Wielka Brytania, Belgia, Francja 2017 5 marca 1953 roku cały blok wschodni wstrzymał oddech. Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili, znany lepiej jako Towarzysz Józef Stalin, zmarł. Władca Rosji Radzieckiej i połowy Europy, trzymający żelazną ręką połowę zachodniego świata, a może i cały, wyzionął ducha. To wydarzenie jest punktem wyjścia do... Czytaj dalej →
Jusqu'à la garde dir. Xavier Legrand France 2017 Custody turned out to be a dark horse of last year's Venice Film Festival. The film delighted not only the audience but was also noticed by the jury - Xavier Legrand left Italy with the Silver Lion award for the best director and won prestigious Lion of the... Czytaj dalej →
I Am Not A Witch reż. Rungano Nyoni Wielka Brytania, Francja 2017 Debiutancki film Rungano Nyoni łączy tragedię z czarnym humorem, surrealizm z niemal dokumentalną obserwacją. Nie jestem czarownicą to wstrząsająca historia o tym, jak uprzedzenia, zabobony i chciwość mogą doprowadzić do niepotrzebnej tragedii. Co najgorsze, jest to opowieść do pewnego stopnia oparta na faktach. Czy... Czytaj dalej →
The Leisure Seeker dir. Paolo Virzì Paolo Virzì has been delivering solid cinema balancing on the border of commercialism and arthouse for over a dozen years, but so far he has been doing that mainly in Italy. His first production filmed entirely in the United States has two big stars: Brit Dame Helen Mirren (Woman In... Czytaj dalej →
A Quiet Place dir. John Krasinski USA 2018 There is only one way for this movie to carry you away and surprise you completely. Avoid any trailers, descriptions, abstracts and - yes - reviews! Therefore, please, either come back here after the screening or read on at your own risk. I promise, there will be... Czytaj dalej →
Rampage dir. Brad Peyton USA 2018 Hollywood has already brought us a film about emojis inside a smartphone, production based on the game of battleships and a series of blockbusters inspired by transforming toy robots. It is not surprising then that the producers decided to adopt Rampage for the big screen - arcade game... Czytaj dalej →
I am not a witch dir. Rungano Nyoni UK, France 2017 The debut film from Rungano Nyoni combines tragedy with black humor, surrealism with almost documentary observation. I am not a witch is a shocking story about how prejudices, superstitions and greed can lead to an unnecessary tragedy. Worst of all, it's a story based on facts to... Czytaj dalej →
Pitbull. Ostatni pies reż. Władysław Pasikowski Polska, 2018 Vega poznęcał się nad biednym psiakiem po tym, jak powołał go do życia ponad dekadę temu, ale w końcu Pitbull trafił w bardziej odpowiednie ręce. Pasikowski przypomina, że filmy z tej serii mogą mieć sensowny scenariusz, historia ma początek, środek i koniec, a nie jest zlepkiem mniej... Czytaj dalej →
Ghost Stories reż. Jeremy Dyson, Andy Nyman Wielka Brytania 2017 Filmowa adaptacja popularnej sztuki pokazywanej na West Endzie zachowuje wszelkie znamiona oryginału. Straszy, zaskakuje, angażuje emocjonalnie. Stawiając na epizodyczną strukturę Ghost Stories to ukłon w stronę klasycznych, brytyjskich horrorów oraz seriali spod znaku Strefy morku. Choć początkowo irytuje niezgrabnym wprowadzeniem, widz szybko zapomina o tym,... Czytaj dalej →
Estiu 1993 reż. Carla Simón (Hiszpania) Debiutancki, poruszający film Carli Simón zdołał podbić nie tylko festiwalową publiczność. Lato 1993 zdobyło Kryształowego Niedźwiedzia oraz Nagrodę specjalną za najlepszy pierwszy film pełnometrażowy podczas ubiegłorocznego Berlinale. Reżyserka wyjechała też z laurami z Istambułu, Malagi, Londynu i Odessy. W rodzimej Hiszpanii obraz zdobył trzy statuetki Goi (tamtejsze Orły) oraz był... Czytaj dalej →
A Quiet Place reż. John Krasinski Jest tylko jeden sposób, żeby ten film porwał i zaskoczył was całkowicie. Unikać jakichkolwiek zwiastunów, opisów, streszczeń i - tak, tak - recenzji! Dlatego proszę, albo powróćcie tutaj po seansie, albo czytajcie dalej na własną odpowiedzialność. Obiecuję, nie będzie spoilerów. I wierzcie mi na słowo - wasza wstrzemięźliwość będzie... Czytaj dalej →
Ready Player One reż. Steven Spielberg (USA 2018) UWAGA! Recenzja może zawierać spoilery dotyczące fabuły filmu! Po obejrzeniu najnowszej produkcji twórcy ET i przygód Indiany Jones'a miałem ochotę na dosłowny Powrót to przyszłości. Chciałem powrócić do rozświetlonej neonami rzeczywistości lat 80., jeszcze raz zobaczyć Tron i Lśnienie czy Stalowego Giganta, zagrać w kultową grę na... Czytaj dalej →
Kobiety mafii reż. Patryk Vega Kiedy myślałem, że gorzej nie można, Vega znowu mnie zaskakuje. Po niesmacznym, ale gdzieś będącym trafną krytyką polskiej służby zdrowia Botoksie, robi film tak wtórny, nieśmieszny i tandetny, że pierwszy raz od jakiegoś czasu poczułem, że zmarnowałem dwie godziny życia. Właściwie nie wiem, co tu pisać o "fabule". Jakaś niunia... Czytaj dalej →
Dark River reż. Clio Barnard Reżyserka rewelacyjnego Olbrzyma-samoluba powraca po czterech latach przerwy z filmem, po którym moi brytyjscy koledzy oczekiwali wiele. I kilku z nich robiło po projekcji dobrą minę do złej gry, bo Dark River zdaje się wypadkiem przy pracy, etiudą rozwleczoną do pełnego metrażu, w którym emocji ma być wiele, a wszystko... Czytaj dalej →
La Redoutable reż. Michel Hazanavicius Nagrodzony Oscarem (i Złotą Palmą) za Artystę Michel Hazanavicius, po bardzo chłodnym przyjęciu poprzedniego filmu Rozdzieleni, postanowił wkraść się do serce festiwalowiczów fortelem. Cóż innego lepiej sprawdzi się w Cannes niż komedia autotematyczna, o kinie. A dokładniej, o legendarnym bad-boyu francuskiej kinematografii, reżyserze Jean-Lucu Godardzie. Z tego z pozoru karkołomnego zadania... Czytaj dalej →
Hikari reż. Naomi Kawase (Japonia 2017) Film Kwiat wiśni i czerwona fasola sprawił, że Japonka Naomi Kawase w końcu zasmakowała sukcesu na międzynarodowym rynku filmowym. Hikari, jej piąty w historii tytuł w canneńskim konkursie głównym, powtórzy ten sukces tylko pod warunkiem, że dystrybutorzy dostrzegą potencjał w temacie romansu kobiety pracującej jako audiodeskryptor z tracącym wzrok... Czytaj dalej →
Geu-hu / The Day After reż. Hong Sang-soo (Korea Południowa 2017) Hong Sang-soo jest jednym ze stałych festiwalowych bywalców i od kilku lat trudno jego filmy znaleźć w normalnej dystrybucji. Twórca praktycznie kręci się wokół tych samych motywów, a jego wizualny styl jest nie do pomylenia z nikim innym. Koreańczyk miał pracowity ostatni rok, bo... Czytaj dalej →
Mugen no Jūnin / Blade of the Immortal reż. Takashi Miike Po Takashim Miike nie mogłem spodziewać się niczego innego, niż krwawego filmu akcji wypełnionego czarnym humorem. Miecz Nieśmiertelnego jest dokładnie taki, choć momentami mamy wrażenie, że twórca Żywych lub martwych chce przebić sam siebie w ilości trupów ścielących się na ekranie. W będących klamrą sekwencjach walki... Czytaj dalej →
Wonderstruck reż. Todd Haynes (USA 2017) Todd Haynes nie jest reżyserem, który łatwo rezygnuje z ulubionych aktorów lub motywów. Tym bardziej nie dziwi obecność w Wonderstruck Julianne Moore oraz wizualnego hołdu dla Nowego Jorku. Jego siódmy film, a trzeci pokazywany w Cannes (po Idolu i Carol), oparty jest na ilustrowanej powieści młodzieżowej Briana Selznicka. Nie... Czytaj dalej →
Blog na WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.
